Greenwood - Clarksdale - Oxford = gereden 380 km's

Hhheeeellllluuppppp, we worden achtervolgt. We krijgen constant wervelstorm waarschuwingen op de Ipad. Zitten we net lekker gesetteld in Oxford en hup Ipad begint te piepen:

'Local warning. Be aware for flood, havy rain and tornados'.

Lekkere vakantie, het lijkt wel een ren je rot spelletje. Maar goed we hebben zwemkleding bij ons dus wat kan ons gebeuren lol. We vluchten niet meer.

We zijn vanmorgen vrij laat vertrokken naar het noorden richting Memphis door een beetje vreemd gebied, waarvan ik eigenlijk niet het idee had dat dit nog bestond. Waar heb ik het over ? Die Columbus hadden ze echt op moeten sluiten; hij mag dan wel Amerika ontdekt hebben, maar hij heeft niet verteld dat blank en zwart elkaar met de nek blijven aankijken, hij had gewoon de Indianen de leiding moeten geven lol.

Texas, een prima staat, maar zoals jullie zagen op de foto's veel import uit het buitenland. Louisiana, geen slechte staat, maar langzaam steeds meer donkere mensen, de witten worden een beetje overrompeld, maar gelukkig blijven ze naast elkaar staan.

Maar dan Mississippi ! De slavernij is gelukkig afgeschaft maar de plantages bestaan nog steeds en het kontrast tussen rijk en arm is duidelijk aanwezig; de landhuizen met de mooie tuinen staan er nog en als je daar dan omheen kijkt dan zie je de armoede, daar waar de donkere mensen wonen ....verschrikkelijk, wat een zooitje.

Leegstaande gebouwen die al jaren volkomen ingegroeid en verpaupert oprijzen tijdens de rit door de dorpjes, we vielen van de ene verbazing in de andere.

Naast de mooie natuur zoals de Kudzu plant, (de groene killer genaamd die de zuidelijk staten overwoekert maar wel een vreselijk mooi plaatje vormen), is er het schril kontrast van de donkere mens die eigenlijk geen echt werk kan vinden.

Ze wonen heel vaak in afgetakelde caravans of bouwvallige huisjes tussen leegstaande panden of in de middel of nowhere. Nu we die plensbui op ons autootje krijgen de hele weg door, zie je eigenlijk pas de ellende die deze mensen hebben.

Wij als witte mens worden vreselijk aangestaard, je ziet er dan bijna geen blanke rondsporten. Ja, ik heb er nog 2 gezien maar dat was in het hotel voor de spiegel. We voelden de blik in onze rug als we ergens liepen. Zelfs door een inwoner is tegen me gezegd dat het duidelijk was dat we hier niet vandaan kwamen. Zuid Mississippi is niet voor de blanke persoon.

Wat wel erg interessant is dat de katoen plantages er duidelijk nog zijn en tja als de Amerikaan iets doet dan...... wat een velden zijn dat zeg vreselijk groot. Maar het water spoelt wel gewoon door hoor. De leegstand die er is, zal niet door de economie komen; als het al overwoekert is door planten dan praten we over jaren en jaren.

Wat wel opviel is dat al de dorpjes waar we doorheen reden meerder kerken naast elkaar hadden en ik weet zeker dat daar op de zondag gospels worden gezongen. Sommige kerken zijn heel modern en netjes afgewerkt en dan ineens weer een kerk die er niet uitziet. Maar ook daarin kun je geloven dus wat maakt het uit.

Verder viel op dat de mannen wel allemaal een mooie bak van een auto hebben zwaar opgepimpt en verchroomde wielen, ze staan dan vaak met elkaar bij een pompstation met elkaar te bomen. De vrouwen zijn in geen velde of wegen te bekennen, dus echt een mannending.

Een kleine 600 km noordwaarts waar we nu zitten kom je dan een grote stad Oxford tegen. Hier is het geheel opgelost en zien we weer alleen de witten rondlopen en hier en daar een donker mens die bv bij een junkfood house werkt . Oxford is een universiteitsstad en de naam werd midden 19^e eeuw aan dit plaatjes gegeven om een evenbeeld te zijn aan Oxford in Engeland en is dus ook een universiteitsstad, De universiteit wordt hier genoemd Ole Miss. Er lopen dus veel jongeren rond en vaak wordt hier gefeest dus . Naar zeggen spreken we over 20.000 studenten alleen al en dus moeten daar nog bewoners bij worden geteld.

We kregen bij een restaurant Chili's kennis aan een studentje, die daar nu 2 weken werkt en zij vond het heel gaaf dat wij uit Nederland komen ze wilde graag eens naar Nederland toe. Mmm dus ik John weer, misschien iets te vrij maar goed zo istie nu eenmaal, haar uitgenodigd om langs te komen en haar te gidsen. Facebook gegeven uitgewisseld.

Zo lezertjes dat was het weer voor vandaag. Lee haalt ons waarschijnlijk vannacht in en gaat nu voor ons uit richting New York, dus de hele oostkant van Amerika wordt nat lol. En wij ? Ja, wij krijgen weer zon gelukkig. Karel, de jeugd vriend van John belde ook nog even om te zeggen dat als het te gek werd we maar eerder moesten komen, maar tja das wel 1500 km verder dus het wordt dan haasten. Karel goud van je hoor en we verlangen jullie zo snel mogelijk weer te zien dus we zien je zeker snel tegemoet, al moeten we naar je toe zwemmen. Komen doen we.