Zoals de titel verraad zijn we in een plaatsje wat de grens vormt met Texas en Arkansas en men heeft dit dan ook zo genoemd.

Vroeg op pad om zo ver mogelijk in de buurt van Dallas te komen. De rit ging weer door een groen gebied, veel hoge bomen langs de weg en de weg was niet krom dus Berend Botje kwam hier zeker wel weerom, maar de weg was hier echt recht mijlen lang rechte weg en vreselijk plat, we reden in Arkansas. De naam geeft een knauw en dus denk je in een cowboy-achtige omgeving te rijden maar niets is minder waar. Karel, je kent hem inmiddels wel, mijn jeugd vriend die hier dus al zo'n 30 jaar woont had ons verteld dat deze staat een arme staat is en dat was goed te zien, wat een bouwvallen langs de route.

Veel wooncaravans waarvan de bewoners hun omgeving ook niet echt verzorgden, de tuinen lagen vol met puin, oud ijzer en wat erg opviel was vreselijk veel sloopauto's, bussen vrachtwagens van alles wat. Soms kwam er een redelijk mooie woning tevoorschijn en die stond dan weer tussen de bouwvallen in. Vreselijk veel leegstand en met name in de dorpjes veel verlaten gebouwen. Soms zelfs in de verlaten gebieden een gebouw of object volkomen overwoekert met de bekende killerplant.

Arkansas is een staat, waar veel aan landbouw wordt gedaan en ook dat was goed te merken heel veel elevatorbedrijven langs de route en of het nu maïs of graan is, de elevatoren groeiden als het ware uit de grond zowel nieuw als oud kwamen we tegen en soms zelfs een compleet nieuwe fabriek naast een ingekapselde oude en die bleef daar dan gewoon staan zeg maar.

We kwamen plaatsjes tegen als ULM en Stuttgart, deze moeten genoemd zijn naar de Duitse plaatsen en verraden dus dat er veel Duitse emigranten ooit waren gekomen naar deze streek. Ook bleek dat Bill Clinton en Johnny Cash Amerikanen zijn want ook deze geboorteplaatsen kwamen we tegen zonder gelukkig het vlagvertoon (knipoog). Op een gegeven moment hadden we beide zoiets van mmm weet jij dit en dat nog en weet jij nog of je we dat en dit in de koffer hadden gedaan en weet jij nog waar we naar toe moeten. Zullen we maar even stoppen en wat gaan eten want ik geloof dat we ons geheugen kwijt zijn. Even aan iemand vragen voor een McDonalds of zoiets. Langs de weg stonden een paar mensen, dus wij daar maar even aan gevraagd: Ik: 'Sir, can you tell us where we can find ..... (hoe heet dat restaurant ook al weer).... Wel, sorry mister but I don't know - was his answer en hij vervolgd met - moment I will ask my friend here ..... De vriend gaf ook als antwoord, No sorry, I don't know where that is ....en vervolgd met... Maybe my girlfriend does.... Maar die vrouw gaf ook weer als antwoord....No sorry, I don't know, what was the question ?' Ik dus weer denken, mmm dat weet ik niet meer. Ah ja toch, wat is de naam van dit dorpje ? of had ik dat niet gevraagd ? 'We don't know sir, what the name is. De man waar ik mijn vraag aan had gesteld zei plotseling let's go folks - I don't think these people (wij dus) know much here and before they ask more lets go and run from them.

Ania en ik keken elkaar aan en vroegen ons af waarom we telkens niks meer wisten en waarom deze mensen zo mysterieus deden weet jij nog wat je net gedaan hebt en nee beide waren we vergeten wat we 2 minuten geleden gedaan of gezegd hadden en telkens als we wat deden waren we het direkt daarna alweer vergeten, sterker nog we wisten niet eens dat we in Amerika waren pfft hellllluuupppp wat gebeurd er met ons het lijkt wel een film. We zijn maar doorgereden, maar ook dat was best link ik wist niet meer of ik nu links of rechts moest rijden, en waar we naar toe moesten. Dan maar stoppen zei Ania doe maar daar bij dat bord, we waren net het dorpje uit gereden en dus nu gestopt bij een bord. Toen we voorbij dat bord liepen kwam ineens in ons op dat we naar Dallas moesten en dat ik rechts moet rijden, dus kregen we ons geheugen weer terug. Kijk nou zei Ania, zie je dat opschrift ......einde ALZHEIMER, blijkt dat we door een plaatsje heen waren gereden wat die verschrikkelijke naam draagt, geen wonder dat niemand hier iets weet. Maar als je het bord voorbij bent dan weet je ineens alles weer.

Donker gebied Donker gebied Donker gebied Donker gebied Donker gebied Donker gebied Donker gebied

Verzonnen ja, de naam van het plaatsje nee. Ach, alles is toch mogelijk hier haha. We kwamen omstreeks 6 uur aan in Texarkana en mmmm wat een rijkdom hier zeg. Mooie huizen alles weer strak en verzorgd we naderden Texas, ben morgen benieuwd of de verdere route ook zo is en of Dallas een mooie verzorgde stad is. We zijn s'avonds even Downtown ingegaan en raad eens, nergens een bar of kroeg te bekennen, stil op straat, geen mens in de omgeving praktisch geen auto op de weg. De hoofdstraat blijkt de staatsgrens te zijn aan de ene kant Arkansas veel verlichte reklame en stores aan de andere kant Texas weinig of geen verlichting. Wat nu weer ? Blijkt dat er geen alcohol geschonken mag worden, dus geen uitgaansleven in deze stad. Texarkana blijkt de capitol van de Baptisten. Een Amerikaans geloofsovertuiging.