Ania & John in USA

Dag 21 - Austin - San Antonio.

Hallo Myron, leuk dat je weer gereageerd hebt.Ben je as vrijdag ook op het station om ons op te halen?

Ania je telefoon gaat over. Pfft alweer tijd wat gaat het toch snel. Vroeg muh mandje uit en op pad richting San Antonio. Eerst nog even de 6e straat in om even een souvenierswinkel rijker te maken. Ania Jeepie uit, ik Jeepie langs de kant gezet. Mmwwwaaaaa, geeuwde ik, al kijkend in mijn achteruitspiegel wat ik normaal nooit doe, want wat interesseert het mij waar ik al geweest ben, zie ik een vent met een speeltje in zijn hand en een gordel vol apparatuur dragend, naar mijn nummerbord kijken. Hij tikt op dat speeltje, hallo, wat zijn we aan het doen, vroeg ik hem terwijl ik het raam van mijn bolide open. “Sorry, sorry Sir”, de onderdanige Amerikaan liet zich horen, een aardig man beetje bollende wangen cappie op wit shirt en gekleurde skin. Zie je het voor je zo’n klein bol Mexicaantje, wel zo iemand was het. “Do I get a ticket?” Het zweet stond me alweer tussen mijn tenen. “No,no, Sir, you can stay 2 hours but after then you get a ticket”. Hallo als Ania zo lang wegblijft dan gaat ze maar naar San Antonio lopen hoor, hoor mij nou met mijn grote bek haha. Nee, ik sta even te wachten, de baas is aan de overkant. “Ah, you mean your partner Sir?” Mmm, in voor een geintje merkte ik wel. “Ok, wel I make a mark on your tire so I can see if you are still here after 2 hours. Have a nice day Sir”. Wel je weet het maar nooit je hebt voor je het weet iets verkeerds gedaan. Gelukkig kon weer een biertje meer besteden.

De rit naar buiten verliep zoals gewoonlijk over de Interstate, om daarna de binnenweg te kiezen. Maar die was druk en als ik langzaam wil rijden en genieten van mijn tourtje, dan toch liever een andere weg, even Ipad geraadpleegt, jezoes wat een handig ding zeg. Compleet Amerika staat als kaart erop en je ziet jezelf rijden. Ipad pls geef een rustige binnen weg ? En jawel Ania had het gevonden even uitzoomen en hup die weg op. Haha, tomminneke was behoorlijk boos, elke 2 minuten. Indien mogelijk omkeren graag. Ja muh hoela en dan weer tussen de vrachtauto’s rijden, nee Ipad wint vandaag. De weg was recht de weg was krom en dat laatste klopte behoorlijk. Ik was op de grootste 8baan ter wereld beland, ooit eentje gezien van 40 mijl, nou ik wel.

HHHHeeeeerlijk haha leuk rijden en mooi, jawel erg mooi, ruig ruig en nog eens ruig, jammer voor de mensen van Texas, dat er sinds Juni geen water uit de hemel was gekomen maar gelukkig voor ons want dat maakt het juist zo imposant. Wat dan wel weer frappant was, dat er bordjes stonden in de valleien: “Watch for the water on the road”, haha waar was dat dan, zo droog als muh …vul maar in.

Als het zo droog is, dan vallen de wilde dieren ook zo maar even om en hup dat heb je een kolonie aaseters om je heen. We konden redelijk dichtbij komen om te zien waar die kondorachtigen zich te goed aan deden. Soms zijn het stinkdieren en als je daar dan overheen rijdt lijkt het wel of er een kolonie junkies een hasjfabriek hebben overvallen. Een heel hert draaien die birds zich ook niet voor om. Er werd flink in de gaten gevreten met hun kop volledig naar binnen. Niet echt smakelijk. Deze blog is fijn om bij de maaltijd even door te nemen.

Zo’n droogte en dan je dieren toch buiten laten is bijna “onMENSelijk”, maar toch gebeurd het, zo kwamen we een ezeltje tegen in the middle of nowhere geen ranch te bekennen maar het dier stond wel in de schaduw en keek ons aan zo van heeelllllllllluuuuuuppppp geef me water maar waar haal je dat als het er niet is. Ook een aantal berggeiten liepen schichtig om ons heen. Helaas, we zijn op doorreis jongens dus nog maar even volhouden he, het is zo weer winter.

Jullie weten welk provincie in ons landje een eigen staatje wil zijn, wel nu Texas is in feite hetzelfde. De inwoners vinden zichzelf de betere en komen er ook wel voor uit ook. Nu blijkt dat Texas hoog staat voor wat betreft de economy en men betaald er ook geen inkomstenbelasting. Dus zo slecht doen ze het niet. Maar ondanks dat zijn ze wel een staat van de Verenigde Staten, dus de overheidsregels vanuit Washington gelden natuurlijk wel. Maar zoals bekend mag elke staat weer eigen regels doen gelden. Zo mag je bv in Texas zonder helm rijden. Terwijl dat in California weer niet mag. Dus Route 66 is helmpie op helmpie af.

We naderen San Antonio en de naam verraad eigenlijk de afkomst van Texas al een beetje. Ooit was Texas een deel van Mexico. Er wonen veel Mexicanen en de restaurants zijn er talrijk, maar ook indianen zijn er nog gebleven. San Antonio een oude stad met veel gezelligheid bleek wel. Maar het staat als 7e op de ranglijst van grote steden, als je van oost naar west of noord naar zuid gaat dan moet je een kleine 40 kilometer rijden, dus zeker net zo groot als de provincie utrecht. Hotel opgezocht even pitje gedaan en hops Downtown in, het was bloed heet, dus elke airco was welkom. We wilden naar een gedeelte dat heet Riverwalk.

River staat voor rivier dus dan zoek je toch naar een rivier. Kan je lang zoeken als je niet weet dat dat kreng midden door de stad loopt en gewoon een meter of 10 onder de grond loopt en je er telkens overheen rijdt zonder dat je dat weet. Ok dan maar parkeren, en parkeren kan je hoor. Er zijn vaak meer parkeerplaatsen dan kroegen. Maar mmmm gaat een beetje de begroting voorbij. Als je voor een paar uurtjes parkeren een paar 10tjes kwijt bent is dat wel zonde. Laten we nu net een parkeerplaats oprijden voor “flat rate” parkeren, dit betekent voor een vast tarief of je nu 5 minuten of een paar uur parkeert het is dan 6 dollar. Het parkeermanneke even gevraagd hoe het zit. Ach gossie de man wilde wel maar had een klein probleem, hij wilde onze sleutels hebben, want we werden waarschijnlijk ingebouwd en hij ging om 10 uur weg. Wij zielig kijken natuurlijk, ik mijn oude spijker broek met gaten aangetrokken, Ania rafels aan haar jurk en ja hoor daar ging hij “Ok folks, park there, keep your keys and stay as long as you want” Leuke man vonden wij, daarvoor even niet haha. Lopen en mijn kop over een reling en wat zien wij…………. een rivier 10 meter onder de grond.

Een kompleet uitgaanscentrum zo gezellig. Langs de rivier had men een walkway gemaakt, daarop de terrasjes en winkeltjes, ongeveer zoiets als Utrecht maar dan een paar km groter en langer en ook rondvaartbootjes erin. Eendjes die brutaal het eten uit je mond kijken enz. Enfin dit was echt gezellig, dus we gaan ons morgen daar ook weer vermaken, erg mooi hoor. Lekker Mexicaans gegeten en ijsje erbij hotelletje weer opgezocht alwaar dit verhaal.

Nog 2 hele dagen en dan donderdag weer vliegen en vrijdag weer op het thuishonk.

Meer foto's kunnen jullie via link '20e dag - Meer foto's'

Reacties

Reacties

mireille

lekker weer 1 dagje overgeslagen zodat ik op mijn gemakkie thuis ff in mijn eentje zonder kind en man kon lezen en genieten.
En genieten doe ik als ik weer jullie avonturen lees.
In ieder geval ook weer lekker heet in het zonnetje en mooie omgevingen zo te zien.
jammer dat je niet dichter bij de aasgieren bent gekomen om een soort en met van horror foto te maken pure nieuwsgierigheid is dat.
en dat jullie niet even een flesje water( of limonade) hebben gevoerd aan de ezel en de hertjes valt me tegen van je vader!!!!! jij als dierenliefhebber.
Jammer he dat je alweer naar huis gaat na bijna twee maanden!! want zo voelt het wel hoor.
Maar treur niet er zijn weer genoeg gewone rompslomp dingetjes die op jullie wachten.

Jullie moeten wel nog even laten weten hoe laat ik vrijdag op het station moet zijn en of Myron mee komt weet ik niet je weet het he als hij vrij is slaapt hij liever lekker lang uit!!! Zo Vader zo zoon!!!! AIOLUI'S. HIHI.

tot vrijdag xxx mir.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!