Niet vroeg, wel laat dus, ik bedoel opstaan, want we hadden een hele dag voor ons in San Antonio. Geen ontbijt dus, we zien wel als we in de stad zijn. Richting binnenstad gereden en toen we voorbij een Mexicaanse markt kwamen even daar binnen gewipt. Ik had al gezegd dat San Ant.. Mexicaans klinkt, wel dat was goed te merken. Maar echt interessant nee, de ene sombrero na de andere kwam op ons af. Volgens mij zaten we in een Mexicaanse wijk. Mensen op straat hetzelfde - veel Mexicanen. De souvenirs waren erg kleurrijk dus ja Mexicaans, je moet er maar van houden. Snel de auto weer gepakt en door naar het centrum. Naar Alamo street, waar het fort Alamo ligt, gebouwd tijdens de Mexicaans- Amerikaanse oorlog in 1845. Was dit interessant ? Nee, oorlog is er al genoeg en die Amerikaanse geschiedenis is sterk verleden tijd. De zogenaamde achteruitkijkspiegel, waar ik niet in wilde kijken lol. Maar het fort is rustiek en bewaard gebleven, het ligt dan ook midden in de stad.

He kijk nou Ania er steekt een stok boven de bomen uit. Ja, noem dat maar een stok. Een toren hoger dan de Euromast. Daar wil ik even in zodat ik een blik over de stad krijg. Doe even Ipad aan, want de weg ernaar toe is wat ingewikkeld zeker als je bijna een gouvernement parkeerplaats wilt oprijden. Maar Ipad wist weer de weg. Ok geparkeerd en toen even informatie over het hoe en waar opzoeken, kaartjes kopen en dan naar boven. Maar er is een restaurant boven, ok doen we dat dan hoeven we de kaartjes niet apart te kopen want dan is het site seeing bordes gratis. Wij naar boven met een lift aan de buitenkant, mooi even video gebruiken nu. Boven gekomen de menukaart doorgenomen en toen kwamen er een probleempje. Als je vegetarisch bent is het niet makkelijk in een steaketend land een maaltijd te vinden, tot nu toe was dit aardig gelukt maar nu konden ze niets leveren, dus dan maar ergens anders iets gaan zoeken. Dus wij weer naar beneden. Het leuke is wel dat ik toch vanuit het restaurant de daken van de huizen van San Antonio heb bezichtigd en nu zelfs gratis lol. We hebben de Tower of America (want zo was de naam) beklommen, zonder te hoeven betalen, dat viel weer 20 dollar mee.

We zijn maar even naar een grote Mall gelopen, waar we nog wat dingetjes gekocht hebben en via de Riverwalk weer terug naar de auto. Weet je wat, we gaan naar een plaatsje waar een Natural Bridge is gevormd, dat is niet ver zeggen de folders uit het hotel, maar zon kleine 60 km hier vandaan lol en dat noemen ze in Amerika: in de buurt. Maar goed, we zijn toch hier, dus denken we maar even Amerikaans. Wij op Ipad en via de highway naar de bridge. Trouwens wel even vermeldenswaardig , bij de meeste rijkswegen (interstate) is een secundaire weg die om de km zo’n beetje een afslag cq oprit heeft altijd makkelijk, mocht je verkeerd rijden dan is het eenvoudig keren en tja die 60 km overbruggen doe je hier niet in een plat weiland, langs de route staan alleen maar restaurants, winkelcentra en overige gebouwtjes. En die moeten bereikbaar zijn, dus dan heb je een afslag nodig.

Wij afslag 175 genomen en richting bridge, een beetje weer dat droge ruige gebied in. We kwamen bij een Visitor Centre, die staan bij bijna alle evenementen voor informatie en entree en natuurlijk de souvenirs. De info was snel ingewonnen, het bleek een grot te zijn en beneden was dan een z’n natural bridge te vinden. Welnu, een grot hadden we al bekeken en uiteindelijk zijn we geen trollen dus om nu weer die aarde in te kruipen hadden we niet zoveel lust in. De aarde geeft bovengronds al genoeg ellende laat staan daarbinnen lol.

Doorgereden via een Outlet (was dat nu weer). Weten jullie het nog, zon gigant van een winkelcentrum met alleen zaken als Nike, Hugo Boss, Lacosta enz die hun producten goedkoper aan de man doen. Ania had nog een shirtje nodig en ik ben even de outlet van Black en Decker binnen gelopen. He, hobbyisten onder ons, je kan daar kwijlen hoor, ik heb gereedschap gezien daar hebben we in ons landje nog niet van durven dromen en wist je dat B&D ook Barbeques en magnetrons heeft en nog meer van die stuf. Na onze begroting weer te hebben overschreden zijn we door gegaan naar een plaatsje Gruene.

Dit was de klap van de dag, zooooooooooo leuk zooooooo rustiek en vast en zeker uit de cowboy tijd. Vreselijk oud en het enige restaurant wat er was, was in een oude katoenfabriek gemaakt. Het oude was gelaten maar de zaak was behoorlijk opgeknapt in de oude stijl en het was tegen een steile helling opgebouwd we keken dus vanaf ons toegewezen plekkie stijl naar beneden op de Guadalupe rivier (juist ja weer een Mexicaans woord). Heerlijk steakie gegeten en toen even naar een oude houten hal gelopen, waar we muziek uit hoorden komen. Misschien zien we nog wel iets van line dancing.

Ondertussen nog even met een bikersvrouw gesproken die kwam aan rijden op een motor totaal verlicht met blauwe led zo gaaf, helaas mag dat niet in Nederland. Deze vrouw was kort geleden in Europa geweest en had gereisd door Duitsland, Italie, Frankrijk en Nederland. Natuurlijk hadden we het over de motor en het eerste wat zij mij aangaf was, dat wij Europeanen verschrikkelijke wegberijders zijn en tja als ik het verkeer hier meemaak dan moet ik haar gelijk geven, hier heerst zelfdiscipline in het verkeer, uitzonderingen daar gelaten.

In de hal kwamen we in gesprek met een paar mensen, die natuurlijk nieuwsgierig waren waar we vandaan kwamen, want zoals zo vaak werden we voor Duitsers aangezien. Beetje over werk en het verschil van mensen gesproken. Kennen jullie de film 'Michael' met John Travolta, wel deze film is heel toevallig in de hal waar we nu zaten opgenomen.

En er werd ook gelijk medegedeeld dat line dancing niet echt aan deze kant van Amerika plaats vond. Mm hebben we weer misgeschoten haha. Morgen de rit naar ons eindpunt Houston dus waarschijnlijk geen blog meer, maar we proberen te eindigen net als alle andere jaren met 'Wist u dat...', dus bij deze afscheid van de lezers. Ik hoop dat ondanks ik weinig reaktie’s heb gezien, jullie wel hebben genoten. Bedankt voor het lezen van mijn verhaaltjes.